onderwijs in de derde wereld
Door: Bart Cornelussen
20 Juni 2015 | Ghana, Kumasi
1.
“Good morning class.”
“good morning sir”
“How are you all?”
“We’re blessed and highly favoured.”
“Good, you can sit down now”
“Thank you, sir.”
“We’re going to do mathematics today. Write this down and answer correctly.”
Een van de kinderen steekt haar hand omhoog.
“Sir, i don’t have pencil.”
“Isaac has two pencils, take one from him.
Isaac I will give it back at the end of the day.”
Nog een kind steekt zijn hand omhoog.
“Sir, me don’t have pencil.”
“Come here, take this and buy a pencil from the store outside”
“Sir, I don’t have pencil.
“ Well, that’s too bad. Wait till someone is finished.”
2.
“Ok class, get your English reading book ready, we’re going to read.”
Alle kinderen schuiven naar één enkele tafel toe en er wordt een boek tevoorschijn gehaald.
Met zijn zevenen kroppen ze zich nu achter een bureautje dat bedoeld was voor maximaal 2 kinderen. Terwijl de voorste stotterend begint te lezen, poogt de achterste een blik te werpen op het boek, verloren in een wanhopige queeste om de oorsprong van de wonderlijke klanken, die de buurman uitkraamt, te ontdekken.
Deze klas is uiteraard niet zo heel erg goed in lezen.
Dit zijn denk ik twee typische voorbeelden die je meemaakt als je bij een Afrikaanse school gaat werken. Dit verwacht je mee te maken, en toch wil je het liever niet zien. Als je het vergelijkt met een Nederlandse school wordt de overvloed die we hebben bijna pervers. Ik was namelijk op de middelbare school altijd een van de gene die zijn pen of kwijt was of vergeten was. Ik denk dat ik minstens 50 pennen van Jelmer heb gekregen. Om ze een dag later weer kwijt te raken. (sorry man) En hier is er een schrijnend tekort aan die krengen/potloden.
Wat ik heb beleefd? Ik ben nog steeds leraar op de Furman Foundation school. Wat inhoudt dat het schoolhoofd en ik elke dag met z’n tweeën zo’n 12 kleine kinderen (3-7 jaar) rond waggelen, je Papa Obroni genoemd wordt, en heel erg veel waardering krijgt voor waar je mee bezig bent. Oh ja en nog een klein beetje lesgeven. We hebben wat nieuwe leerlingen erbij gekregen. Dit maakt het werk nog wat uitdagender, omdat je moet uitzoeken wat deze kinderen wel hebben geleerd en wat niet als ze naar een andere school zijn geweest. Vaak blijkt dat de leraar op de andere school niet zo heel veel heeft uitgevoerd. We hebben deze week bijvoorbeeld een meisje erbij gekregen die in groep 4 geplaatst was, maar niet kon schrijven of lezen.
Verder zijn we op onderzoek uitgegaan om in allerlei plaatsen prijzen te vragen, om de school te verbeteren. Op zulke momenten beginnen mijn handen altijd te jeuken en naar mijn portemonnee te grijpen, maar daar zijn Gideon en Bernard het beide niet helemaal mee eens. Mijn bankrekening waarschijnlijk ook niet helemaal. Ik hou er helemaal niet van om dingen te vragen. En het is natuurlijk een persoonlijke ervaring die mij met deze school verbindt. Maar als er enige animo is om te doneren, weet dan dat het hartstikke nodig is. En dat jouw euro hier minimaal 4 keer meer waard is dan in Nederland.
Ik heb hier ook boterkoek gemaakt. Hij is aardig gelukt, al was de oven nogal primitief. Ik zal het uitleggen. Je steekt eerst kolen aan, in een soort kleine barbecue. Hierna zet je er een metalen kast op. Op de kast zelf steek je weer kolen aan. Der is geen enkele manier om te weten hoe warm de binnenkant wordt. Nou ja, je kan je arm er in steken. Ja, het is vrij warm. Om de temperatuur enigszins constant te houden, moet je met een waaier de kolen blijven stoken.
Ik ga dit weekend ouderwetse koekjes bakken. Bedankt voor het lezen!
“Good morning class.”
“good morning sir”
“How are you all?”
“We’re blessed and highly favoured.”
“Good, you can sit down now”
“Thank you, sir.”
“We’re going to do mathematics today. Write this down and answer correctly.”
Een van de kinderen steekt haar hand omhoog.
“Sir, i don’t have pencil.”
“Isaac has two pencils, take one from him.
Isaac I will give it back at the end of the day.”
Nog een kind steekt zijn hand omhoog.
“Sir, me don’t have pencil.”
“Come here, take this and buy a pencil from the store outside”
“Sir, I don’t have pencil.
“ Well, that’s too bad. Wait till someone is finished.”
2.
“Ok class, get your English reading book ready, we’re going to read.”
Alle kinderen schuiven naar één enkele tafel toe en er wordt een boek tevoorschijn gehaald.
Met zijn zevenen kroppen ze zich nu achter een bureautje dat bedoeld was voor maximaal 2 kinderen. Terwijl de voorste stotterend begint te lezen, poogt de achterste een blik te werpen op het boek, verloren in een wanhopige queeste om de oorsprong van de wonderlijke klanken, die de buurman uitkraamt, te ontdekken.
Deze klas is uiteraard niet zo heel erg goed in lezen.
Dit zijn denk ik twee typische voorbeelden die je meemaakt als je bij een Afrikaanse school gaat werken. Dit verwacht je mee te maken, en toch wil je het liever niet zien. Als je het vergelijkt met een Nederlandse school wordt de overvloed die we hebben bijna pervers. Ik was namelijk op de middelbare school altijd een van de gene die zijn pen of kwijt was of vergeten was. Ik denk dat ik minstens 50 pennen van Jelmer heb gekregen. Om ze een dag later weer kwijt te raken. (sorry man) En hier is er een schrijnend tekort aan die krengen/potloden.
Wat ik heb beleefd? Ik ben nog steeds leraar op de Furman Foundation school. Wat inhoudt dat het schoolhoofd en ik elke dag met z’n tweeën zo’n 12 kleine kinderen (3-7 jaar) rond waggelen, je Papa Obroni genoemd wordt, en heel erg veel waardering krijgt voor waar je mee bezig bent. Oh ja en nog een klein beetje lesgeven. We hebben wat nieuwe leerlingen erbij gekregen. Dit maakt het werk nog wat uitdagender, omdat je moet uitzoeken wat deze kinderen wel hebben geleerd en wat niet als ze naar een andere school zijn geweest. Vaak blijkt dat de leraar op de andere school niet zo heel veel heeft uitgevoerd. We hebben deze week bijvoorbeeld een meisje erbij gekregen die in groep 4 geplaatst was, maar niet kon schrijven of lezen.
Verder zijn we op onderzoek uitgegaan om in allerlei plaatsen prijzen te vragen, om de school te verbeteren. Op zulke momenten beginnen mijn handen altijd te jeuken en naar mijn portemonnee te grijpen, maar daar zijn Gideon en Bernard het beide niet helemaal mee eens. Mijn bankrekening waarschijnlijk ook niet helemaal. Ik hou er helemaal niet van om dingen te vragen. En het is natuurlijk een persoonlijke ervaring die mij met deze school verbindt. Maar als er enige animo is om te doneren, weet dan dat het hartstikke nodig is. En dat jouw euro hier minimaal 4 keer meer waard is dan in Nederland.
Ik heb hier ook boterkoek gemaakt. Hij is aardig gelukt, al was de oven nogal primitief. Ik zal het uitleggen. Je steekt eerst kolen aan, in een soort kleine barbecue. Hierna zet je er een metalen kast op. Op de kast zelf steek je weer kolen aan. Der is geen enkele manier om te weten hoe warm de binnenkant wordt. Nou ja, je kan je arm er in steken. Ja, het is vrij warm. Om de temperatuur enigszins constant te houden, moet je met een waaier de kolen blijven stoken.
Ik ga dit weekend ouderwetse koekjes bakken. Bedankt voor het lezen!
-
21 Juni 2015 - 09:01
W.M.Jimkes-Kentie:
Ha Bart,
Als ik wat overmaak naar jouw bankrekening, kun jij dan ter plekke wat spullen kopen? Wat is je bankrekeningnummer? Je vraagt namelijk, terecht, te doneren maar noemt geen nummer. Bovendien kost het jou dan geen geld, zoals je schrijft hebben ze dat liever niet, maar ben je wel degene die de potloden e.d. geeft. Daar kunnen we wat mee ;-)
Groetjes,
Willeke -
21 Juni 2015 - 17:34
Yvonne:
Wat moeilijk om dit schrijnend tekort dagelijks te moeten meemaken, terwijl je weet dat op veel plaatsen in de wereld anders is. Daarnaast wat fijn om te zien dat de kinderen plezier hebben.
Ik zal nogmaals met de pet rondgaan. Succes! -
21 Juni 2015 - 18:25
Louis:
Bart, heeft de school een website en bankrekening of wil je donaties via je eigen rekening? -
22 Juni 2015 - 11:22
:
Hoi Willeke, ma en pa. Wat lief dat jullie zo snel reageren!
Ik was inderdaad vergeten om mijn bankrekening te noemen.
De school heeft er nog geen, dat zijn we nu aan het regelen. Dus tot nu toe kan het alleen via mijn bankrekening. Ze hebben liever niet dat ik wat geef, maar als ik zeg dat er geld is gedoneerd nemen ze dat wel aan.
Voor de geinteresseerden mijn bankrekening is : NL21INGB0008469973
tnv B Cornelussen.
Ik zal uiteraard aangeven wat er met het geld gebeiurd is.
Super bedankt!
Bart -
24 Juni 2015 - 10:51
Daan Spelten:
Joo Bartje,
Heel vet om dit allemaal te lezen man. Ik heb je een tijdje geleden nog een appje gestuurd maar volgens mij is het niet aangekomen!
Geniet van je tijd daar en ik ga je ook helpen met een kleine donatie(ik heb het gevoel dat het wel
goed zit met de CBF norm haha). Mooi dat je me vanuit daar hebt geworven, je bent het niet verleerd..!
Het beste jongen! -
25 Juni 2015 - 00:31
:
Hey Daantje!
Super bedankt man. Na bijna 4 jaar oefenen moet ik het nu toch onderhand wel kunnen he ;) Dat zelfs meneer Spelten mij gaat helpen had ik niet verwacht. Thanks man! Haha het zit inderdaad ruimschoots boven de CBF norm!
Ik zal je mijn nummer even facebooken, -
02 Juli 2015 - 14:27
Mathilde Meijers:
Hoi Bart,
Met belanstelling lees ik je verslagen via Facebook op de pagina van Oma. Vroeger wilde ik als arts naar Afrika gaan. Dat ging helaas niet meer en daarom vind ik het leuk, dat er toch jemand van de familie nu daar is.
Ik zal ook een donatie doen op je rekening. Het wordt daar goed besteed!
Nog veel succes en grieten van
Tante Mathilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
